|
Zirt eta zart, Imanol Elias Odriozola Hamabigarren agerraldia KATTALIN, PATXI, MIKEL eta ZIRILO ZIRILO: (Agertuko da kanpoko atetik, norbaitek aurpegian joa izango balitzake bezala. Haserre da) Jakin behar dut zer egin diozuten nere arrebari. Bai jauna. KATTALIN: Hauxe bakarrik palta genduen oraintxe! ZIRILO: Nork erantzun behar dit aurrena? Zer egin diozute nere arrebari? PATXI: Guk ezer ez. Zer esan dik bada berak? ZIRILO: Esan? Ezer ez! Zart! zaplateko ederra hurreratu zaidanean... Ezer esan gabe. Eskerrak gainera, ez diodan ezer esan, bestela bigarren zaplatekoa hartzeko arrisku ederra... Zuekin izango zuen zerbait... PATXI: Ez dik gurekin ezer izan eta konpondu zaitezke elkarrekin. Egun batzutan ez zaitezke etxe honetara azaldu ere egin. ZIRILO: Bidali egiten al nazue? Ez diat bada hori egingo! Ez arranoa, beste gauza hori hemen duzuten bitartean. Bera zer den jakin behar diat aurrez. Bai jauna. PATXI: Tira Zirilo, joanadi haserretu baina lehen... ZIRILO: Bai jauna. Oraintxe bertan, baina bihar goizean hemen izango nauk berriro. PATXI: Zirilo, Zirilo... ZIRILO: Bai jauna. KATTALIN: Ez al duk entzuten etxeratzeko? ZIRILO: Banua, banua... Beste zaplateko bat gora behera, nere arrebarena joan beharko dut. Baina bihar goizean hemen naiz berriro. (Alde egiten du kanpoko atetik). KATTALIN: Hori duk bikotea duguna auzoan, beren laguntza beharrean garenerako. Hoiek lagunduko zigutek ederki... MIKEL: Begizkoak dituzu behintzat, ama. (Une honetan, etxe barruan izugarrizko zunpetekoak entzuten dira). PATXI: Baina, zer gertatzen da hor barrean? KATTALIN: Jainko santua! Zuen harri nazkagarri hori izango da. Zirt eta zart, Imanol Elias Odriozola
|
