6. ikasgaia:
Iparragirre eta Xenpelar

 

mikel sartzen da panderoarekin.

 

MIKEL: Tocata jo duzue jada?

 

patxok panderoa kentzen dio.

 

PATXO: Bai. (...) Hurrengo mendeetan euskaldunek kantari jarraitu zuten, baina ez zaigu arrastorik geratu. Orduko grabazioak kalitate txarrekoak ziren. Analogikoak. xix. mendean euskal musikaren munstro bat jaio zen.

MIKEL: Godzilla?

PATXO: Iparragirre. Euskal Herriak ezagutu duen lehen artista petoa: bohemioa, abenturazalea, aktorea eta musikaria

MIKEL: Eta bertsolaria! Baina bertsolari desberdina, eskoladuna. Xenpelarrek, bertsolari herrikoi eskolagabeak, desafioa bota zion Iparragirreri. Iparragirrek ez zuen erantzun. Ez zegoen potrorik.

PATXO: Erantzun zion, bere moduan, bere kantekin.

 

Xenpelar (mikel) eta Iparragirre (patxo) sagardotegi batean. musikariek kanta bakoitzari dagokion melodia jotzen dute:

 

MIKEL:

                        Iparragirre abila dela

                        askori diot aditzen

PATXO:

                        Euskaldunen artean

                        guztiz maitatua

MIKEL:

                        Eskola ona eta musika,

                        hori horiekin serbitzen

PATXO:

                        Gazte gaztetatikan

                        herritik kanpora

                        estranjeri aldean

                        pasa det denbora

MIKEL:

                        Ni ez nauzu ibiltzen

                        kantuz dirua biltzen

                        komeriante moduan

PATXO:

                        Egun batean pobre

                        beste batez jauna

                        Kantari pasatzen det

                        nik beti eguna

MIKEL:

                        Debalde festa preparatzen det

                        gogoan dedan orduan.

PATXO:

                        Biba Rioja, biba Naparra,

                        hustu dezagun pitxarra

MIKEL:

                        Eskola ona eta musika

                        bertsolaria gainera

PATXO:

                        Ezkongaietan zerbait banintzen,

                        ezkondu eta ezer ez

MIKEL:

                        Gu ere zerbait izango gera

                        hola hornitzen bagera

PATXO:

                        Gitarra zartxo bat da neretzat laguna

                        horrela ibiltzen da artista euskalduna

MIKEL:

                        Atoz gure kalera

                        baserritar legera,

                        musika horiek utzita

PATXO:

                        Hendaian nago zoraturikan,

                        zabal-zabalik begiak

MIKEL:

                        Errenterian bizi naiz eta

                        egin zaidazu bisita

PATXO:

                        Ardo fina ta jateko ona

                        jartzen badute gaur ugari

 

denek “Glu Glu” kantaren leloa kantatzen dute. Iparragirrek eta Xenpelarrek topa egiten dute euren basoekin.

 

DENAK: Glu glu glu glu...