8. AGERRALDIA

 

(Kalean zabala dago eta pernando azaltzen da; diosalak eta egiten dizkiote elkarri.)

 

ZABALA: Eup! Zer diagu?

PERNANDO: Hemen ba motell. Pazkoazkoa egin behar dela eta txartel bila bidali nau andreak.

ZABALA: Eta? Eman al diate?

PERNANDO: Kaka zaharra. Bele beltz horrek ez dik ezer debalde emango. (Atzeruntz seinalatuz.)

ZABALA: Etxe horretan denak antzekoak. Ni ere joan nauk Erretorearen etxera, mesedetxo bat eskatzeko asmotan, baina Erretorearen neskame xuhur muturbeltz horrek...

PERNANDO: Zein? Bittori?

ZABALA: Horixe bera. Antzarrak perratzera bidali nau; nik ere bidaliko nuke beste norabait baina...

PERNANDO: Atso hori tratatzen jakin behar duk, bestela jai daukak eta, tratatzen.

ZABALA: Tratatu? Ipurtzulotik bainaparda bai sartu!

PERNANDO: Motell, hori duk jenioa hori! Horrenbesterako ere...

ZABALA: Egia duk eta. Atso zahar horri ogi koskorrik aterako dionik ez duk Amezketan jaio.

PERNANDO: Hori ere ikusteko zegok. Baietz ni orain joan eta Erretoreak daukan kalabazarik ederrena ekarri!

ZABALA: Nola egin behar duk hori?

PERNANDO: Utzi nere kontu. Abilezia behar horretarako! Baietz ekarri berak emanda.

ZABALA: Ezetz.

PERNANDO: Zenbat jokatuko diagu?

ZABALA: Lau botila ardo.

PERNANDO: Hiru txikikoak?

ZABALA: Litrokoak.

PERNANDO: Konforme. (Eskua ematen diote elkarri.) Hik itxoin ezak hemen eta ikusiko duk nola ekartzen dudan.

ZABALA: Bestela, botila ardoen bila joango nauk.

PERNANDO: Hik nahi duan bezala. Apari-merienda ederra egin behar diagu gaur.

 

(Iluna)