Pernando, bizirik hago oraindio
Xabier Mendiguren
Pernando, bizirik hago oraindio
Xabier Mendiguren
Euskaltzaindia, 1989

 

7. AGERRALDIA

 

(don gaxpar liburuxka bat ari da irakurtzen konfesalekuan jarrita, marmarka. pernando iristen da betoskoarekin.)

 

PERNANDO: Egunon (Ez dago umore onez)

DON GAXPAR: Hara Pernando. Pasa al zaik aurreko kasketaldia? Jakingo duk ba umea bataiatu genuela azkenean?

PERNANDO: Ez nator nere gogoz; andreak bidali nau txartel bila etorri behar nuela eta.

DON GAXPAR: Beharko txartela! Bestela ez zegok Pazkoazkoa egiterik. Ikasi duk dotrina osoa?

PERNANDO: (Zakar samar) Aritu gara.

DON GAXPAR: Ea bada. Ikus dezagun. Galdera errax batekin hasiko gaituk: aber Pernando, zer esan nahi du Santuen Komunioak?

PERNANDO: (Bihurri) Artorik ematen ez duena, eramango duela Inpernuko Demonioak?

DON GAXPAR: (Haserretuta) Aldegin ezak hemendik! Aldegin ezak nere begi bistatik. Txartela ez, kalabaza galanta merezi duk hik, kalabaza.

 

(Iluna)