Loyola
Luis Haranburu Altuna
Loyola
Luis Haranburu Altuna
Luis Haranburu, 1986

 

I. LEHENENGO JOKALDIA

 

(errejentak, pastoraletako ritualaz jokatuko du bere papera, bertako mugimenduekin ibiliaz eta pausoen ritmoa makilarekin adieraziaz. Estrofa bakoitza eszenaren erditik kantatzen du eta bukatzerakoan besoak jasoko ditu. Doinua eta musika pastorelatakoak dira).

 

ERREJENTA:

            1.— Jainkoak deizutela

                        egunon guztieri

                        etorri zaretelako

                        eskerrak zueri.

            2.— Euskadiko semeetarik

                        altuena dugu Loyola

                        bere biziaren berri izanen

                        duzute bereala.

            3.— Bere berri emateko

                        atseginaz etorri gara

                        hainbeste maite dugun

                        ............. * herrira.

                                    (* jarri hemen antzerkia jokatzen den herriaren izena).

            4.— Urte asko iragan dira

                        Azpeitian jaio zeneko

                        Loyolako Inazio izena

                        zuena Eneko.

            5.Euskalduna izatez gainera

                        mundutar bilakatu zen

                        bere indarraren laguntzaz

                        oro zuzendu nahi zuen.

            6.— Loyolaren historiak

                        badu denontzat zentzurik

                        euskalduna bait zen bera

                        hortaz ez dago dudarik.

            7.— Loyolatik Katalunyara

                        Handik Jerusalemera

                        Castillatik Parisera eta

                        finean Erromara.

            8.— Eleizaren denborako

                        hamaseigarren gizaldian

                        mundua korritu zuen

                        bere lagunen konpainian.

            9.— Pekatari izan ondoren

                        bilakatu zen fededun

                        ahaztu arte eragabe

                        jaio zela euskaldun.

            10.— Kontatzen dugun historia

                        gertatua da benetan

                        berak zioena besterik

                        ez dugu jartzen ahotan.

            11.— Bakoitzak erabaki beza

                        fededun izateak

                        euskaldunontzat lekarzken

                        opari hala kalteak.

            12.— Gure ustea hau duzu:

                        euskaldun behar dela izan

                        mundu guztia maitatuz

                        Euskal Herriaren baitan.

            13.— Jadanik bada garaia

                        jasotzeko ohiala

                        ikus dezagun denok

                        nor izan zen Loyola

 

(errejenta bere tokian jartzen da).

(Ohiala jasotzean frances beaumont bakarrik aurkitzen da eszenan. Batetik bestera dabil. Kezkaturik dago. Urduri. Denbora asko baino lehen kapitaina sartzen da. Presaka dator eta militarki agurtzen du frances, hau eszenaren erdian dago eta bere alboan kapitaina).

 

FRANCES BEAUMONT: Zer berri kapitain jauna?

KAPITAINA: Berri txarrak jauna.

FRANCES BEAUMONT: (Keinu samin bat eginaz) Mila demonio! Oraindik txarragoak?

KAPITAINA: Bai Jauna! Albrit-ekoaren tropak gainean ditugu. Garazitik Erronkari barru Mayako gaztelua lagun dutelarik Iruiņeako ateetan ditugu bereala. Sekulako jendetza omen dator eta ez bakarrik Agramontdarrak... badirudi Nafarroa guztia ailtxatu dela. Atzo, Sanguesa eta Casedako herriek Nafarroko erregetzat hartu dute Albrit-eko Endrike.

FRANCES BEAUMONT: Nola? (asarre eta bortizki) Sanguesa eta Caseda kontra ditugula?

KAPITAINA: Bai Jauna. Eta Gallipienzo-ko herria ere ailtxa da.

FRANCES BEAUMONT: (Ate ondora hurbilduaz)

            Hona soldaduak! (Eta beste soldadu biak sartzen dira militarki agurtuaz) Fite! (Paper batetan zerbait idazten du presaka). Hi! (soldadu bati).

            Har zak zaldirik askarrena eta oha Birregearena. Eskura eman nere eskutitza! Oha! Prest!

KAPITAINA: Beaumont jauna...

 

(Eta ez da ausartzen aurrera jarraitzea, soldaduak ez dira mugitu frances beaumont-ek zaratak eta bullak egin dituenean; kapitainari eta elkarri so gelditu dira).

 

FRANCES BEAUMONT: Zer duzu kapitain jauna?

KAPITAINA: Beaumont jauna! Nafarroako Birregeak... Najerako Duke Jaunak ihes egin du.

FRANCES BEAUMONT: Nola?

KAPITAINA: Bai jauna Iruiņeako herria ere Castillako erregearen aurka ailtxa da. Nafarroak bere askatasuna berreskuratu behar duela ohiukatzen du herriak... Duela ordu bete, ihes egin du Birrege jaunak.

FRANCES BEAUMONT: Madarikatua! (Asarre) Koldar handia! Non ditu potroak?

KAPITAINA: Otoi, Beaumont jauna. Ez diezaiozula koldar deitu Jaun Dukeari, ezaguna baita bere ausardia eta frogatua bere leialtasuna. Oroit zaitez Najerako matxinada nola suntsitu zuen. Nire ustez taktikaz egin du atzera. Indar guttiegi ditugu etsaiak garaitzeko.

SOLDADU BAT: (Apal eta urduri)

            Egia dio Kapitain jaunak. Ni neroni Najeran aurkitzen nintzen bertako herria bentzitu eta sarraskitu genduenean Iņigo Loyolakoari jarraituz.

FRANCES BEAUMONT: Ixo! Etsaiari ipurdia emateak izen bakarra du eta beldurra da hori.

 

(Harat hunat hasten da frances beaumont pauso handiz).

 

KAPITAINA: Beaumont jauna!

FRANCES BEAUMONT: Zer?

KAPITAINA: Orain zu zara, Leringo kontearen anaia zarenez, Iruņeako nagusi.

FRANCES BEAUMONT: Herri setiatu eta ailtxatu baten nagusi.

 

(Dio tristezia bere hitzetan nabari delarik eta pausa ondoren eta ibiliz rezitatzen du).

 

            Nafarroa...

            bai herri arraroa

            izanik bere errege

            benturaz Castillakoa

            “askatasuna” ohiukatuz

            ailtxa da arraioa.

            Ihes doa Najerakoa

            galdurik du Castillak

            Albako dukeak lortutakoa

            Guztiak traizio eginik

            hemen dago Beaumont Leringoa

            presta gaitezen borrokarako

            gurekin bait dugu Jainkoa.

 

(Eszenaren erdian amaitu ditu bertsoak eta handik hurbiltzen zaio kapitainari).

 

KAPITAINA: Zer egin dezakegu Baumont Jauna?

FRANCES BEAUMONT: Iruiņea defenditu!

KAPITAINA: (Aztoraturik)

            Baina noren kontra? Herriaren kontra hala Labrit-eko troparen aurka? Denak ditugu etsai.

 

(Isilunea).

 

FRANCES BEAUMONT: Zenbat gizon ditugu?

KAPITAINA: Mila miliziar inguru.

FRANCES BEAUMONT: Zenbat kanoi?

KAPITAINA: Hemeretzi handi eta txikiak berriz ugari. Ballestak ere asko ditugu.

FRANCES BEAUMONT: Janaria ere ugari dugu... hainbeste koldar ihesi...

 

(Gelaz kanpo pausoen zarata sumatzen da eta hirugarren soldadua dator korrika).

 

SOLDADU HIRU: (Militarki agurtuaz) Beaumont Jauna! Zaldun gipuzkoar batek ekarri du gutun hau. Oso garrantzitsua dirudi. (Eskuratzen dio gutuna).

 

(frances beaumont-ek gutuna irakurtzen duen bitartean inguratzen zaizkio, guztiak gutunari so. Gutuna eskuan jasoaz dio).

 

FRANCES BEAUMONT: Hala ere! Denek ihes egiten badute ere Jainkoa gurekin dugu. (kapitainari). Hona hemen berri pozgarriak! Oņazko Martin gipuzkoarrak zuzentzen du gutuna. Bere anaia Iņigorekin batera Oiharzunen bildu omen dute arma-gizon ugari eta Irurzunen omen dira jadanik.

KAPITAINA: Gipuzkoarrak gurekin?

FRANCES BEAUMONT: Bai Kapitain Jauna! Iņigo eta Martin nire sendikoak eta lagunak dira. Gipuzkoako Ahaide Nagusitakoak dira. Betidanik izan ditugu harreman onak Beaumontdarrak eta Oņazkoak. Guri laguntzera datoz.

KAPITAINA: Iņigo ezagutzen dut... Najerako Dukearen kapitaina da.

FRANCES BEAUMONT: Horrek ez du bere nagusiaren antzarik. Ausart eta prest dator Castilla defenditzea.

 

(Kanpoan zarata entzuten da eta pauso otsa).

 

KAPITAINA: Hara! Hemen dira!

FRANCES BEAUMONT: Goazen bada gure lagunak agurtzera.

 

(Guztiak kanpora doazen bitartean errejenta bere makila eskuan duelarik eta Xuberoako pastoraletan egin ohi duen pausoarekin ekiten dio honoko bertso hauek kantatzeari. Estrofa bakoitzaren ondoren besoak jasotzen ditu buruaren gainetik).

 

ERREJENTA:

            1.— Ahaide nagusiak ziren

                        Euskal Herriko nobleak

                        eta elkar hartzen zuten

                        defenditzeko senideak.

            2.— Beaumont eta Agramontarrak

                        Borrokan Nafarroan

                        Oņaz eta Gamboarrak

                        berdin zirauten Guipuzkoan.

            3.— Hara nola datozen

                        Iņigo eta anaia

                        borrokarako heldu zaie

                        sasoia eta garaia.

            4.— Ohiartzunen bildu dute

                        Hainbat gipuzkoar xume

                        etxean triste utzirik

                        emazte eta ume.

            5.— Hemen dator Loyola

                        txispaz harmaturikan

                        bihotza sukarretan

                        eta burua faltrikan.