Carabanchelgo kartzelan idatzi zuen Alfonso Sastrek antzerki labur hau. Lana erdaraz idatzi zuen, eta beldur zen bera bertan ageri den argot madrildar hori euskaratzerakoan maskalduko ote zen, baina Goaz antzerki taldekoek dioten bezala, ez da halakorik gertatu. Antzeslana Cuba Espainiako kolonia zen garaian girotzen da. Gizakiaren barne arrazakeria salatzen du erabat txiste eta umorearen bidez, oso interesgarri erizten bait zion Alfonsok egoera hori motibatzeari. Denbora guztia barrez pasa duen ikusleak barre horrengatik lotsa sentitzea litzateke antzerkiaren helburuetako bat.

      Eta hala da zinez, guk barrea baino, askotan negargurea senditu baitugu. Ballekaseko bi madrildarrek txinatar gaizkile bat kontu egin behar dute borreroaren eskuetara eraman arte, baina bidean hanka egiten die txinatarrak, eta borreroari norbait eraman beharrean gertatzen direnez, beste txinatar errugabe bat harrapatzen dute lepoa egin diezaioten, berek berekikoak kito uztearren. Obran barrena, txinatarra isilik ageri da denbora guztian, pertsona izakera ere kasik ukatzen zaiolarik, latzak dira gertakizunak beren umorean ere, txinatarra eginbide bat bestetik ez da ballekanoentzat, animalia batek baino gehiago balio ez duelarik. Barrearen ondorengo samina sufriarazten duen obra dugu Sastre zaharrarena.

      Goaz antzerki talde debarrak antzesten du egunotan ia ia Euskal Herria guztian gaindi. Susatarrek euskal antzerkiari eginikako mesedeetariko bat argitarapen hau ere.