Samuel Beckett-en “Godoten esperoan” antzerki lan ezagunaren euskal itzulpena dugu eskuragai. Absurdoaren antzerkiaren testu fundatzionaleko bat dugu liburu hau eta, funtzio hau betetzen duen aldetik, ezinbesteko bihurtu da XX. mendeko literaturan. Izan ere, honelako lan baten aurrean ez du inolako zentzurik ona ala txarra den galdetzeak, haren ondoren antzerkia, genero bera, aldatu baita, eta, honen ondorioz, literaturaren historian bere tokia baitauka.

      Gai, liburu honetan gairik badago, bestaldetik, oso ezaguna da. Pertsonaia batuzk, Estragon eta Vladimir, Godot izeneko pertsonaia misteriotsu eta ezezagunaren zain daude, eta bitartean, denbora betetzen dute hitzekin. Abangoardiako artearekin gertatu izan den bezala, lanari koherentzia ematen dioten elementuen faltan, antzerki honen irakurle-ikusleek hutsa esanahiz betetzeko ahalegina egiten dute, halako moldez non, zenbat eta inkoherenteagoa izan, hainbat eta esanahi sakonez beteago aurkitzen baitute testua. Eta abangoardiako logikari jarrituz, esanahi gabeko hitzez osatutako hizketaldi esanguratsuaren atzean ezereza dugu. Izan ere, antzerki honetan zerbait egotekotan, harridura dago, bere inguruan ezereza baizik sentitzen ez duen gizakiaren harridura, jainkorik gabe umezurtz.