Titulua: Sisiforen paperak. Taldea: Tanttaka. Testua: Harkaitz Cano. Zuzendaria: Fernando Bernues. Antzezleak: Anjel Alkain, Joseba Apaolaza, Iņigo Azpitarte, Kepa Errasti, Mireia Gabilondo, Olaia Gil, Asier Hernandez, Asier Hormaza, Iņaki Rikarte, Alexandru Stanciu, Dorleta Urretabizkaia. Non: Donostia (Victoria Eugenia, 2021/01/28)
Emanaldiaren zain geundela, Ikerne Gimenezi zor zaion antzeztokiko ahoan txertaturik zegoen marko zuriak aurreratzen zigun argi eta garbi muntaia handi nahiz garesti baten bitartez kontatuko digutela ‘Egunkaria’-ren itxierari buruzkoak. Ekoizpena Espainiako CDN nahiz Euskadiko hiriburuetako antzoki handienen eskutik datorkigula ez da ahaztu behar, horrela, hobeto ulertuko baitugu ze tamainatako ikuskizunen aurrean gauden.
Lilura sortzen du eszenaratzeak, irudi ikusgarriak, une hunkigarriak. Gaia gertukoa dugu nahiz eta benetako protagonisten izena aldatuta egon. Fikzioa errealitatetik oso gertu dagoenez, kontua ez da zein istorio antzeztuko diguten, baizik eta nola aletuko dizkiguten oroitu beharrekoak. Hamaika aktorek oso ondo antzeztuta, argiteria puntakoa, proiekzioren estetika esanguratsuaz, oholtzako zabaltasun guztia probestuta, finean, handien ligakoen tankeran. Atentzio guneak biderkaturik daude: ‘Egunkariko’ erredakzioa eta epaiaren bulegoa atzeko planoan, aurrekoan, berriz, izkinak zein erdigunean erabilita komisaldegiko edota langileen arteko eszenak bizitasunez antolatuta.
Egunkarietan berriak elkarren ondoan nola, eszenen andana hala. Horien arteko trantsizioak zuzeneko gitarra elektrikoak ahalbideratzen ditu. Berriek Aznar, Rajoy, Bushen garaia txapapote beltzaz zipriztindurik zegoela gogoratzen digute. Kazetaritzaren egunerokotasunean murgiltzen gaituzte elkarrizketek. Kazetariak atxilotu ahala tentsio dramatikoak gora egiten du eta sentimenduak eta bizitakoaren oroimena aktibatu arren, atzokoan katarsi ikusgarria zabaldu ez zelakoan nagoen arren, ikusleok ikusitakoarekin pozik irten ginen. Zer gertatu den argi utzi zuten, eta nola, gainera.